Quote

Eerder deze week was ik bezig met het inplannen van de berichten op mijn Facebookpagina. Op maandag plaats ik structureel een quote met daaraan gekoppeld mijn visie of ervaring. Ik merkte deze maandag dat ik zoveel te zeggen had over hoe ik de quote van die dag zag, dat ik besloten heb er een blog van te maken in plaats van een Facebookpost.
Dus lees lekker door zou ik zeggen!

De quote was : Be in love with your life. Every minute of it!

Soms heb ik van die quotes die ik vooraf uitzoek en dan op het moment van plaatsen voelt het nogal overdreven.
Dat zegt alles over mijn gevoel op dat moment en deze keer was dat het geval.
Want zeg nou zelf: verliefd zijn op je leven, ELKE minuut, hoe groot is die uitdaging?! 🙂
Naast alle mooie minuten zijn er ook genoeg minuten dat het leven niet of minder leuk is. Dat hoeven niet eens zware dingen te zijn, gewoon een baalmoment is ook een minuut die minder leuk is!

Zorgen

Sinds we terug zijn van onze familiereis naar Ethiopië zijn met name onze zoon en ik fysiek aan het kwakkelen. De kleine heeft ondertussen al een aantal weken flinke last van zijn buik. Met als gevolg dat ik bijna alleen maar aan het zorgen ben. Natuurlijk doe ik dat met alle liefde! Het eist alleen wel zijn tol in mijn beschikbare energie. De ochtend van de quote kon ik de kleine na een week thuis weer naar de opvang brengen en had ik dus tijd om te schrijven, jippie!
Echter merkte ik al snel dat het schrijven niet zo gemakkelijk ging als normaal.

De vermoeidheid van de afgelopen weken slecht slapen is dan toch een boosdoener. Als ik moe ben, wordt de manier hoe ik de wereld om me heen interpreteer, wat donkerder. Dat had dus ook gevolgen voor de manier waarop ik mijn werk ging doen en de quote interpreteerde.
Toch wil ik ook die kant belichten, omdat ik ervan overtuigd ben dat er nog heel veel mensen in de wereld zijn die zich hierin zullen herkennen.

Mijn glas is niet altijd halfvol.

Voor mij gaat deze quote meer over dat het glas als half vol wordt gezien in plaats van half leeg. Zelf vind ik dat met tijd en wijle een hele opgave vanwege mijn achtergrond. In onze familie van moeders kant komt depressie regelmatig voor. Depressie kan, simpel gezegd, zowel psychisch als fysiek zijn. (ik pretendeer zeker niet volledig te zijn!)
De fysieke kant is een tekort aan vitamine D / een tekort in het aanmaken van oxytocine in de hersenen.
De psychische kant heb ik weten te doorbreken door middel van familie-opstellingen.
De fysieke kant behandel ik met extra tabletten vitamine D.
Appeltje, eitje zou je zeggen, het glas is dus altijd halfvol. Helaas.
Als er dingen gebeuren in mijn leven en/of omgeving die als verdrietig of moeilijk kunnen worden bestempeld, mag ik absoluut letten op mogelijke signalen van sombere buien!

Zielig zijn of actiestand?

Het bijzondere is wat er gebeurt op die momenten.
Als ik alleen ben, is het glas half leeg en kan ik echt even weg zakken. Dat duurt gelukkig steeds korter, over het algemeen kan ik mezelf redelijk snel weer positief krijgen. Dé manier voor mij om dat te doen is mezelf toestemming te geven om mezelf even heel zielig te vinden. Ik spreek bijvoorbeeld met mezelf af dat ik 1 dag helemaal geen moeite hoef te doen om het gevoel van zelfmedelijden de baas te worden. Op zo’n dag mag ik alles doen wat me op dat moment even beter laat voelen of juist even te voelen hoe somber dat gevoel ook alweer is. Voorbeelden daarvan zijn: een dag onder de dekens doorbrengen, een dag eetbuien, een dag in de auto stappen en ergens naar toe rijden waar ik in stilte kan zijn. Vaak voel ik dan al gedurende de dag de omslag komen en sta ik de volgende dag weer met een positief gevoel op. Als dat niet gebeurt op dag 1, ga ik alsnog op dag 2 de strijd aan met die negatieve gevoelens. Ik heb immers dan mijn tijd gehad om zielig te zijn!

Ben ik echter in gesprek met anderen die soort van met me mee gaan praten of juist geen reactie geven op hetgeen ik vertel, dan slaat mijn zware gevoel zo goed als direct om. Ik voel dan direct dat de slachtofferrol waar ik lekker in kan zwelgen, omslaat naar de actiestand. Het glas is dan heel snel weer half vol. Het is bijna een pavlov-reactie. Een ander bevestigt dat de situatie waar het over gaat, inderdaad niet fijn is. Vervolgens zal ik er gevoelsmatig meteen alles aan doen om in actie te komen en die situatie weer om te draaien.

Medeleven

Ik vind het namelijk erg moeilijk om medeleven niet aan te zien voor medelijden, ik denk dat daar die sterke reactie vandaan komt. Terwijl er niets mis is met medeleven! De vraag waarom ik dat zo sterk ervaar, vind ik nog steeds lastig te beantwoorden. Ik vraag mezelf wel eens af of het komt doordat ik zelf snel van medeleven naar medelijden schiet. Er is een automatisme in me dat, dat doet. Dat kan er voor zorgen dat ik de aanname doe dat iedereen zo denkt en doet. Maar is dat terecht? Een andere gedachte hierin is of mensen in mijn ogen geen medeleven met me mogen hebben als het even tegen zit? Omdat ik zelf zo snel kan schakelen in glas leeg/glas vol dat mijn glas alweer vol is voordat mensen in de gaten hebben dat het glas leeg was?

Basisgevoel en keuzes maken

Wat ik gemerkt heb, is dat hoe meer ik mezelf toe sta om de moeilijkere dagen te ervaren, hoe makkelijker het wordt om het glas als halfvol te beschouwen. Wat ik daarmee bedoel, is dat de keuze om mezelf zielig te vinden, ervoor zorgt dat ik dezelfde dag of de dag erna weer positief kan voelen én denken. Of het écht mogelijk is om een volledige en structurele omslag te bewerkstelligen, daar twijfel ik aan. Ik denk namelijk dat een mens nooit helemaal afstand doet / kan doen van de dingen die hij/zij in de (vroege) jeugd heeft meegekregen, het is opgeslagen in je basisgevoel. Als je van huis uit niet hebt meegekregen dat het glas altijd halfvol is, dan is het in mijn ogen zo goed als onmogelijk om dat halflege glas volledig uit je systeem te bannen. Er op een andere manier mee om gaan, dat wel, dat is een keuze. In mijn ogen is de kunst om in te zien waar het vandaan komt en vervolgens te beslissen of het nog bij je past of niet.

In mijn geval kies ik er voor dat het glas halfvol mag zijn. Mét de dagen dat het glas halfleeg is erbij. Dat heeft wat werk gekost, maar het resultaat is er dan ook naar. Ik heb mijn leven gevormd op de manier zoals ik dat wil en ik kan je zeggen:

that feels pretty damn good!

Gun jij jezelf dat ook? Neem dan contact met me op en laten we kijken waar ik je daarbij kan helpen!

Liefs,
Wilma