Setting: Sinterklaasaankomst 2017

Met vrienden die 3 kinderen hebben, staan we aan het kanaal waar Sinterklaas elk moment voorbij kan komen met de Stoomboot. Ik heb ons zoontje vast, manlief de paraplu, want ja, juist nu lijkt het te gaan hozen na een prachtige zonnige ochtend. De oudste heeft een tekening bij zich voor Sinterklaas. Hij vraagt zich hardop af hoe hij de tekening kan gaan geven, want in het water wordt ‘ie nat. Dan maar zwemmen zegt hij. Ik praat mee en geef aan dat het water wel heel koud is, of hij daar zin in heeft? En dan komt ‘ie: ‘Nou, als jij dan gaat zwemmen…. Jij bent dikker dan mijn mama, dan heb jij het niet koud in het water!’ Om er na 3 seconden nadenken aan toe te voegen: ‘Oh nee, dan wordt de tekening alsnog nat, want jij bent te zwaar, jij gaat zinken.’

Geen oordeel, simpel een eerlijke gedachtegang. Ik schoot in de lach. Toch voelde ik ook dat ‘ie binnen kwam bij me. In eerste instantie het gevoel van schaamte (waarom ben ik zo dik? Is dat nou echt het enige waar de mens naar kijkt?), daarna de realisatie dat hij simpelweg benoemt wat hij ziet en er geen oordeel over heeft (fijn!) en toen pas het gevoel wat op dat moment kennelijk ondergesneeuwd was geraakt: het is okay! (zelfacceptatie). Een bijzondere gewaarwording dat ik zó snel in mijn lichaam kon voelen wat er door me heen ging en wat het met me deed, geweldig.

Ik blijf het bijzonder én grappig vinden om te merken dat ik op bepaalde momenten alsnog direct in de vooroordelen over dik zijn schiet. Is dat erg? Nee, ik denk dat elk mens vanuit (voor)oordelen handelt en ik ben daar niet anders in. Vind ik het vervelend? Ja! Gelukkig kan ik tegenwoordig wel dusdanig snel schakelen dat het eerste gevoel van het vooroordeel omgedraaid wordt naar het gevoel wat ik er zelf bij heb. Superfijn!

We hebben heerlijk naar Sinterklaas staan zwaaien en thuis lekker genoten van peper- en kruidnoten. Beide gezinnen zijn intercultureel en ik voel me dankbaar dat we op een zondagmiddag met elkaar kunnen genieten van en kletsen over Nederlandse tradities. Want oh, wat lachen die mannen zich rot over hoe wij als volwassen vrouwen mee kunnen opgaan in het Sinterklaasverhaal!

Dicht Bij Mezelf komen en blijven heeft mij zoveel opgeleverd, dat had ik me vooraf niet kunnen bedenken, ik voel me oprecht een gezegend mens.
Wil jij in deze drukke weken ook Dicht Bij Jezelf komen en blijven? Meld je dan nog aan voor de online mini coaching die ik geef vanaf deze week tot aan het nieuwe jaar! Om de werkdag en een dag in het weekend ontvang je van mij een Dicht-Bij-Jezelf-Mail voor dat extra steuntje in de rug. Daarmee wordt de stress wat minder en begin je 2018 ontspannener dan voorgaande jaren!
Voor meer informatie ga je naar de speciale pagina hier op mijn site waar je je ook direct kunt aanmelden. Zie ik je daar?

Liefs,
Wilma